Dag 7: Rijden zonder te rijden
’s Ochtends is het weer tijd om onze tenten in te pakken, want we roadtrippen verder door de vallei naar de verscholen Kozjak waterval. Daarna rijden we door naar het treinstation en stappen daar met auto op de trein. Ja dat lees je goed. We rijden op een wagon en mogen aan boord van de auto blijven zitten. Tijdens deze treinrit duiken we onder een bergmassief door met lange tunnels en mooie uitzichten. Het is hilarisch om het stuur alle kanten op te kunnen draaien en toch rechtdoor te blijven gaan. Dit zorgt vaak voor een jolige stemming aan boord van ons busje. Aan de andere kant van de bergketen stappen we uit en rijden het laatste stukje naar het meer van Bohinj. We kamperen hier vannacht aan de waterkant en kunnen een verfrissende duik nemen. Als er nog tijd over is vanmiddag kun je met een kajak het meer op, want die worden hier op de camping verhuurd.
Je reisleider zal je tijdens de lunch informatie en instructie geven voor de driedaagse huttentocht van morgen. Het wordt een uitdagende tocht, dus we zullen je hier zo goed mogelijk op voorbereiden. Je krijgt van ons een lijstje met spullen die je absoluut mee moet nemen in je dagrugzak en de rest mag je achterlaten in ons busje. Waardevolle spullen blijven op de camping in een kluis.
Dag 8: Jouw eerste stappen op weg naar de top
Dit is het avontuur waar iedereen op heeft gewacht. De driedaagse huttentocht waar je vandaag aan gaat beginnen is één van de mooisten in Zuid-Europa. We wandelen deze tocht met dagrugzak, goede bergschoenen, wandelstokken en Via Ferrata sets voor het stuk naar de top. Jouw backpack blijft achter in ons busje samen met de rest van ons kampeermateriaal. De komende twee nachten slapen we namelijk in sfeervolle traditionele berghutten, waar je terug gaat in de tijd. Wij zullen de komende dagen alles in het werk stellen om jou een geweldige ervaring te geven en we regelen alle randvoorwaarden, zodat jij alleen maar hoeft te lopen en te genieten.
Vandaag zul je de natuur om je heen volledig zien transformeren. We beginnen ’s ochtends met een kort ritje naar ons vertrekpunt aan de zuidzijde van de Triglav. Vanaf daar wandelen we noordwaarts door een donker bos van loofbomen. Terwijl we het pad naar boven volgen, maakt het bos langzaam plaats voor open alpenweiden met hier en daar een naaldboom. In het heuvelachtige gras houden we even een pauze om de beentjes omhoog te doen, hopelijk in het zonnetje. Het uitzicht naar boven is er al een stuk beter op geworden, want de omliggende toppen zijn nu duidelijk zichtbaar.
Na de pauze begin je alle hoogtemeters die we maken pas echt goed te zien. De laatste bomen veranderen in struikjes, en het gras maakt langzaam plaats voor losse stenen met af en toe een bergbloemetje. De verbondenheid met dit prachtige landschap doet iets met je. Vaak ontstaan op dit soort momenten de mooiste en diepste gesprekken. Na een lange dag bereiken we moe maar voldaan de eerste berghut. Voordat we naar binnen gaan werpen we nog even een blik naar boven om te zien wat we morgen gaan trotseren: Alleen nog maar steile en kale rotsen tot aan het hoogste puntje van Slovenië. Samen naar de top kijken geeft een bijzonder groepsgevoel. Zo, en nu is het tijd voor een warme maaltijd in de knusse berghut.
Dag 9: Niet piekeren maar pieken
Maak je klaar voor de spectaculairste ochtend van deze reis! We staan met z’n allen vroeg op en genieten van een ontbijtje. Daarna begint onze wandeling naar de top. ’s Ochtends is de lucht het kalmste en is de hemel ook vaak het helderst, wat we natuurlijk willen voor het uitzicht straks. Onze instructeur vertelt hoe we onze Via Ferrata sets moeten aandoen en controleert alles. Dan beginnen we aan de laatste klim over alleen maar steen via een stalen kabel.
Als je aan het lopen en klauteren bent kijk je vaak alleen maar waar je je voeten moet neerzetten en aan welke rotsen je jezelf vast kunt houden. Daarom maken we tijdens de klim meerdere stops om even om ons heen te kijken en foto’s te maken. Het uitzicht wordt namelijk beter en beter. Als je jezelf omkeert zie je de diepte onder je met alleen maar rotspartijen en hier en daar een verdwaald sneeuwveld. Ondertussen sta je daar veilig gezekerd aan een stalen kabel en kan je niks gebeuren.
Onze laatste passage gaat over een bergkam met aan beide kanten steile afgronden. Dit vinden wij bij Kaaiman het allermooiste stuk, omdat je voor je gevoel op een plek bent waar mensen niet thuis horen. Het is een soort surrealistisch hemelrijk waar je doorheen wandelt zonder dat je kunt vallen. Als er nog een beetje wolken zijn wandel je ‘over wolken’ naar de top en als het helder is zie je de immense diepte aan beide kanten. Het maakt eigenlijk niet uit dus, het gaat in beide gevallen een diepe indruk op je maken.
Als we in de verte de Toren van Aljaž zien opdoemen weten we dat we bijna op de top zijn. De Sloveen Aljaž kocht in 1895 de top van de Triglav en kreeg toestemming om een iconische ijzeren torentje te plaatsen op zijn onroerend goed. Met vier man zeulden ze de toren in stukken naar boven en in slechts vijf uur werd hij in elkaar gezet. Vandaag de dag is een foto met deze toren het bewijs dat je de top hebt gehaald. Als we daar aankomen volgt er een geluksuitbarsting en een gezamenlijk feestje. In je eentje is dit misschien een berg om tegenop te zien, maar samen hebben we het toch maar mooi geflikt!
Dat het 360-graden-uitzicht hier bovenop mooi is hoeven wij je niet te vertellen. Geheel in Kaaiman traditie moet je hier een gekke foto maken. Er zijn al tanden gepoetst op de Triglav en er zijn blote billen te zien geweest. Wees gerust creatief! Wist je dat je jezelf een echte Sloveen mag noemen als je de top hebt gehaald? Na deze reis hebben we allemaal een dubbele nationaliteit!
Daarna begint het afdalen via dezelfde stalen kabel naar de hut. Je zult merken dat dit een stuk minder zwaar is, maar dat er nog steeds een beroep op je concentratie wordt gedaan. In de hut aangekomen houden we een pauze met een goede lunch en lachende gezichten. Daarna pakken we onze dagrugzakken en dalen we af door de sprookjesachtige Triglav Lakes Valley. De omgeving wordt weer groener naar mate we lager komen en er verschijnen steeds meer bergmeren om ons heen. Deze vallei is heerlijk rustig, want er zijn geen wegen of gondels. Het is een wandelpad door puur natuur.
Aan de rand van één van de meren staat onze hut voor de nacht. Dit is een geweldige locatie voor een nachtje onder de sterren en ze serveren hier warme maaltijden. Je zult wel trek hebben gekregen na deze uitdagende dag!
