Hoi, ik ben Jelrik en ik ben samen met Kaaiman Reizen naar Lapland afgereisd. Het was een super leuke reis met hele leuke activiteiten. De meest bijzondere ervaring vond ik het slapen in de iglo.
En die ervaring wil ik graag even met jullie delen. 😉
Slapen in een iglo doe je niet elke dag.
Tenminste, ik niet.
Desondanks heb ik het weleens gedaan en ik kan je garanderen: dat is best een unieke ervaring. Wakker worden in de vrieskou met een opkomende zon is niet iets van alledaags, maar wel leuk om op een verjaardag te vertellen.
Bij een iglo denk je vooral aan heel veel sneeuw en koude temperaturen, en dat klopt ook. Een iglo is tenslotte van sneeuw en sneeuw ontstaat alleen als het koud is. Dus je gedachtegang is meer dan logisch.
Maar ook in een iglo kun je lekker warm slapen, echt waar!
In onze reis naar Lapland kun je dit allemaal gaan ervaren. Je gaat ontdekken hoe het is om in de vrieskou te slapen en wakker te worden in een prachtig, besneeuwd landschap.
Lees je mee?
Het is nog vroeg en ik schrik wakker. Ik kijk naar buiten en zie een strak blauwe lucht en allemaal zonnestralen onze hut binnenvallen. Heerlijk!
Ik besluit uit mijn bed te gaan rollen en lekker te gaan douchen. Ik vind het zonde om nu op bed te blijven liggen, terwijl ik ook met wat zonnestrallen op mijn huid door een wit landschap mag lopen.
Als groep hadden wij een ideaal scenario bedacht. We hadden het perfect gevonden dat we op de dag van het slapen in de iglo ook het noorderlicht konden zien. Om het noorderlicht te kunnen zien moeten er geen wolken boven ons hangen.
Toen ik die ochtend wakker werd en een strak blauwe lucht zag, dacht ik: ‘’Yes, gaat het gebeuren vanavond?’’
Onze activiteit van deze dag is dat we s’ avonds met zijn allen aan het kampvuur gaan zitten om daaropvolgend in een iglo te gaan slapen. ’s Morgens en ’s middags konden we onze tijd zelf invullen.
Als groep besloten wij om naar het plaatselijke dorpje te gaan wandelen. Een dorp dat zich kenmerkt aan zijn typische, Scandinavische huizen en vol ligt met, jawel, sneeuw. We hebben veel lol tijdens het wandelen, nemen even een pauze, maken verschillende groepsfoto’s en lopen vervolgens voldaan terug naar onze hut.
Vanaf nu is het beter een beetje rust te gaan pakken, omdat we vanavond en vannacht buiten zullen verblijven.
Rond 19:00u gaan we gezellig met elkaar eten. Onze lokale, Zweedse gidsen weten een voortreffelijk gerecht voor onze neus te zetten. Chapeau!
Nog voordat het eten op tafel staat vraagt één van de gidsen op een grappige, stoïcijnse manier: ‘’What are you doing inside, while the Northern Lights are dancing for you outside?’’
Als een stel enthousiaste elanden rennen we naar buiten. ‘’Meent ie dit? Kunnen we het noorderlicht zien?’’
Nee, nog voor dat we de schoenen aan hadden en buiten waren was het noorderlicht alweer weg. Maar het begint wel te kriebelen. Want dit kan wel eens de avond gaan worden dat we dit natuurfenomeen gaan meemaken.
We lopen terug naar binnen, gaan gezellig wat eten en spelen geheel onverwachts een quiz. Een quiz die door de Zweedse gidsen is opgezet. Dat levert vele hilarische momenten op! Wat hebben we toch een leuke groep 😉
En dan is het zover! Ons avontuur in de buitenlucht gaat beginnen. Het is koud buiten, maar voor de reis naar Lapland krijg je een hele warme overall!
We gaan met zijn allen aan het kampvuur zitten. Onze gids maakt op het vuur warme lingonberry juice voor ons klaar, zodat ons lichaam lekker warm blijft. Ondertussen begint Bas een kampvuur verhaal te vertellen.
Geloof mij, dat verhaal is de moeite waard. Als je Bas ooit spreekt, vraag hem dan naar de portemonnee in Australië. Hij vertelt het je graag nog een keer..
Ineens ziet 1 van ons in zijn ooghoeken een groene waas in de lucht hangen. Het mooie van het noorderlicht is dat het zo onvoorspelbaar is. Het begint klein en kan binnen no-time over heel de lucht dansen.
Terwijl het noorderlicht boven mij danst, sta ik rustig te kijken. Ik had vooraf besloten geen foto’s te willen maken. Het is voor mij altijd al een wens geweest dit licht met eigen ogen te aanschouwen en ik zou het jammer vinden als ik vervolgens naar mijn eigen camera sta te kijken.
Gelukkig waren er veel reisgenoten die, en terecht, wel een prachtige foto wilden maken. Daardoor kan ik er achteraf van nagenieten.
Langzaamaan breekt het einde van onze dag aan. Nog heel even en er staat weer een nieuwe ervaring op ons te wachten: slapen in een iglo.
Onze eerste reisgenoten zijn het avontuur al aangegaan en liggen lekker warm in de iglo. Ik wacht nog heel even. Samen met een paar anderen blijven we rondom het vuur zitten en eten we gezellig marshmallows met elkaar. Heerlijk- het is allemaal zo typisch, maar dat maakt het ook zo mooi. We genieten simpelweg van elkaars aanwezigheid met een tak en een marshmallow in onze handen.
Het is ongeveer 00:30u in de nacht. Stiekem had ik nog op een piek van het noorderlicht gehoopt. Maar het kampvuur pruttelde langzaamaan uit, het was laat en ik werd simpelweg best wel moe. Het is tijd om te gaan slapen.
Nu vraag je jezelf misschien af: ‘’hoe krijg je het dan warm in een iglo?’’
Slapen in een iglo doe je niet met 2 dikke truien en enkel een warm kleed. Want dan ga je het héél koud krijgen.
Nee, slapen in een iglo doe je juist met zo weinig mogelijk kleren aan in een hele, hele dikke slaapzak die onze Zweedse gidsen netjes voor je klaar hebben gelegd.
Hoe minder kleren je draagt, hoe meer jouw lichaamstemperatuur zijn werk kan doen in de slaapzak.
Cool! Ik ben er klaar voor. Ik heb mijn tanden gepoetst en ik ben voorbereid op de kleding die ik wil dragen. Samen met nog 2 anderen lopen we naar de iglo waar we met zijn drieën in gaan slapen.
De iglo is klein, maar om het warm te houden is dat alleen maar goed. Het is af en toe een beetje puzzelen, maar uiteindelijk weet je jezelf in de slaapzak te krijgen.
Wauw, wat is dit bijzonder! Lig je daar, in een iglo. Ik kan echt genieten van deze momenten. Ze zijn namelijk zo uniek. Het is echt een ervaring die je jouw hele leven bij je gaat dragen. Het is iets wat je in je dagelijkse routine niet doet. Dat maakt het zo bijzonder.
We hebben super veel lol terwijl we hier liggen. Alles wat goed is in het leven lijkt op ons pad te komen. We vergeten de tijd en leven in het moment. We denken niet na over morgen of over het einde van de reis. Nee, we maken gewoon plezier. Nu, op dit moment, in een iglo. Met zijn drieën.
Weg van de drukke wereld, weg van verwachtingen. Weg van de chaos die we in onze dagelijkse routine meemaken. Gewoon eventjes weg van alles en iedereen. Een iglo is de perfecte plek om frisse zuurstof in te ademen, terwijl je langzaam in slaap probeert te komen.
Of een iglo ook lekker slaapt? Het is natuurlijk wat je eigen verwachting is. Nee, het is niet te vergelijken met mijn bed in Nederland. Dat zou ook wel een beetje gek zijn natuurlijk. Desondanks kun je prima in een iglo liggen.
Beetje bij beetje probeer ik in slaap te sudderen. Ik merk dat ik even moet wennen aan de omgeving. Toch word ik beetje bij beetje slaperiger en op ten duur gaat de slaap het van mij overnemen. De nacht is nu ook voor mij begonnen.
Op een gegeven moment word ik even wakker. Ik heb geen telefoon bij mij, dus ik heb totaal geen tijdsbesef. Maar door de opening van de iglo kon ik zien dat het nog donker was, dus de ochtend was nog niet aangebroken.
Uit het niets wakker worden vond ik wel een beetje gek. Ik kreeg even het besef in een iglo te slapen toen ik mijn hoofd uit de slaapzak bewoog. Dan kom je er even achter dat de wereld buiten de slaapzak lekker frisjes aanvoelt.
Nadat ik wakker ben geworden heb ik moeite om weer in slaap te vallen. Dit zegt meer iets over mij dan dat dit te maken heeft met mijn slaapomgeving. Ik probeer het wel, ik draai mij nog een keer om, ik val in gedachten ook wel een beetje weg, maar toch val ik niet meer in een diepe slaap.
In mijn beleving heb ik ongeveer 45 minuten geprobeerd in slaap te vallen. Hierdoor begon ik wat te piekeren en te peinzen.
Wat ga je op zo’n moment doen?
In gedachten verlangde ik naar iets meer comfort, zodat ik alsnog mijn rust kon pakken. Morgen gaan we namelijk op een sneeuwscooter rijden en daar heb ik erg veel zin in. Mijn slaapzak gaf mij alleen zoveel warmte dat ik geen zin had om de kou in te gaan.
Toch gaf mijn gevoel aan dat het avontuur in de iglo klaar was. Niet omdat het koud was, niet omdat het oncomfortabel was. Puur omdat ik niet meer in slaap kon komen, maar wel graag mijn rust wou pakken.
Ik besluit mijzelf uit de slaapzak te worstelen en terug te lopen naar mijn hut. Terwijl ik op mijn bed lig in mijn hut denk ik nog even na over de iglo. Oké, een iglo is misschien niet perfect. Maar heeft dat ook consequenties voor mijn ervaring?
Nee, natuurlijk niet. Juist niet! Ik heb ervaren hoe het is om in de vrieskou in Lapland in een iglo te slapen. Dat is een hele, hele gave ervaring.
Wanneer we met zijn allen gaan ontbijten komen de leukste verhalen naar boven. Iedereen heeft het anders ervaren, maar we komen allemaal tot de eindconclusie dat we trots en blij zijn deze ervaring bij ons te mogen dragen!
